خطاهای دسته ۴۰۰ به طورکلی به معنی ممنوعیت دسترسی هستند. این ممنوعیت ممکن است از طرف اَبر دِراک یا مالک وب‌سایت ایجاد شده باشد. اَبر دِراک ممکن است بسته به رفتار کاربر ممنوعیت دسترسی را ایجاد کرده‌باشد. مالک دامنه نیز بنا به سیاست‌های خود می‌تواند میزان درخواست‌ها و اتصالات را مدیریت نماید.
در ادامه جزییات بیشتری از خطاهای دسته ۴۰۰ که امکان دارد در دِراک با آن‌ها روبرو شوید آورده شده‌است.
خطای ۴۰۱: Unauthorized
این خطا بدین معنی است که برای دسترسی به صفحه مورد نظر، به نام کاربری و رمزعبور تعریف‌شده به‌وسیله مالک وب‌سایت، نیاز می‌باشد. برای دسترسی به این نام‌کاربری و رمزعبور کاربران می‌تواندد با مالک وب‌سایت در ارتباط باشند.
خطای ۴۰۳: Forbidden
این خطا به معنی مسدودشدن دسترسی به سرور اصلی است. این اتفاق احتمالا به یکی از دلایل زیر است:
- IP بازدیدکننده از طرف سرور مسدود شده‌است.
- ASN بازدیدکننده مسدود شده‌است.
- دسترسی از کشور محل اتصال بازدیدکننده مسدود شده‌است. (در برخی موارد ممکن است استفاده از VPN باعث رویارویی کاربر با این خطا شده‌باشد. این مورد ممکن است به‌دلیل ایجاد محدودیت استفاده برای خارج از ایران به‌وسیله مالک وب‌سایت اتفاق افتاده باشد.)
ایجاد محدودیت دسترسی ممکن است از طرف اَبر دِراک و یا مالک وب‌سایت تعریف شده‌باشد. می‌تواند این محدودیت‌ها را از طریق بخش امنیت پنل کاربری تعیین کنید.
خطای ۴۰۴: Page Not Found
رویارویی با این خطا به معنی عدم وجود آدرس مورد نظر کاربر است. بدین معنی که آدرس URL درخواست‌شده وجود خارجی نداشته و یا از روی وب‌سایت حذف شده‌است.
خطای ۴۲۹: Too Many Requests
این خطا به این معنی است که تعداد درخواست‌های بازدیدکننده در واحد زمان (Requests/Sec) از حد مجاز عبور کرده‌است. این میزان به‌وسیله مالک وب‌سایت تعیین شده‌است که از طریق بخش شبکه پنل کاربری قابل تنظیم است.
