در دنیای امروز، کسب‌وکارها برای ایجاد تحول دیجیتال و ماندن در فضای رقابتی تکنولوژی به سمت استفاده از فضای ابری سوق داده می‌شوند. مقیاس‌پذیری، ظرفیت بالای ذخیره‌سازی و صرفه‌جویی در هزینه‌های اولیه از جمله دلایلی است که کسب‌وکارها را به مهاجرت ابری ترغیب می‌کند. بااین‌حال رایانش ابری راه‌حل ایده‌آل برای همه سازمان‌ها نیست؛ چراکه برای استفاده از این زیرساخت باید موارد گوناگونی از امنیت گرفته تا قابلیت اطمینان و بودجه در نظر گرفته شود. ازهمین‌رو علی‌رغم مزایای استفاده از زیرساخت ابری، گاهی اوقات مهاجرت از یک زیرساخت سنتی با عملکرد خوب به فضای ابری ممکن است بسیار پرهزینه باشد. به همین خاطر در این مقاله تصمیم گرفتیم تا به تفاوت زیرساخت ابری و زیرساخت سنتی بپردازیم تا متناسب با نیاز کسب‌وکارتان بهترین زیرساخت را انتخاب کنید.
زیرساخت سنتی یا On Premises چیست؟
زیرساخت سنتی (On-premises) به سخت‌افزارها و اپلیکیشن‌های نرم‌افزاری زیرساخت IT اشاره دارد که روی سرورهای داخلی میزبانی می‌شوند. این مدل زیرساخت به‌طور کامل در داخل سازمان پیاده‌سازی و استفاده می‌شود. به همین خاطر پشتیبان‌گیری، تامین امنیت حریم خصوصی و به‌روزرسانی‌ها باید در محل انجام و مدیریت شوند.
مزایای زیرساخت سنتی چیست؟
مهاجرت از زیرساخت سنتی به زیرساخت ابری همیشه و برای همه کسب‌وکارها سودآور نیست و گاهی اوقات ممکن است با هزینه‌های بالایی همراه باشد. در این بخش به بررسی مزایای زیرساخت سنتی می‌پردازیم:
- کنترل کامل داده‌ها: مدیریت داده‌ها و تامین امنیت آن‌ها روی سرورهای داخلی بسیار آسان‌تر از سرور ابری است.
- کنترل کامل سخت‌افزار و نرم‌افزار: برطرف کردن هرگونه مشکل و چالش در زیرساخت سنتی به‌دلیل ظرفیت داخلی راحت و سریع خواهد بود.
- قابلیت اطمینان دسترسی کامل: داده‌های ذخیره‌شده روی سرورهای اختصاصی هر لحظه حتی در صورت قطع اتصال اینترنت، به‌صورت محلی در دسترس هستند.
- بدون هزینه نرم‌افزار عملیاتی: هزینه‌های خرید نرم‌افزار در زیرساخت سنتی معمولا یک بار است و نیازی به پرداخت هزینه دوره‌ای در مدل‌های اشتراکی برای راه‌حل‌های ابری نیست.
- عملکرد: سیستم‌های سنتی (On-premise) زمانی که با زیرساخت‌های IT مورد نیاز عرضه می‌شوند، عملکرد Query فوق‌العاده‌ای خواهند داشت.
- سفارشی‌سازی: اگرچه راه‌حل‌های ابری مدام در حال سازگارتر شدن هستند، اپلیکیشن‌های On-premise اغلب پتانسیل بهتری برای راه‌حل‌هایی با قابلیت سفارشی‌سازی بالا ارائه می‌دهند.
زیرساخت سنتی چه معایبی دارد؟
بسیاری از مزایای زیرساخت سنتی مانند هزینه‌های اولیه، ظرفیت ذخیره‌سازی، قابلیت بک‌آپ‌گیری از داده‌ها و مالکیت کامل جنبه دیگری هم دارد که استفاده از این مدل زیرساخت‌ها را با مشکلاتی مواجه می‌کند. این موارد را می‌توانیم در دسته معایب زیرساخت سنتی قرار دهیم که عبارت‌اند از:
- هزینه‌های اولیه: فراهم کردن زیرساخت IT کامل در محل هزینه‌های قابل توجهی را برای یک مرکز داده (Data center)، سرورها و سایر اجزا به همراه دارد.
- هزینه‌های تعمیر و نگهداری: علاوه‌بر هزینه‌های اولیه برای راه‌اندازی زیرساخت سنتی، نگهداری تجهیزات، شبکه و پایگاه‌های داده فعلی نیز مستلزم پرداخت هزینه‌های مداوم در طول زمان است.
- دانش داخلی: زیرساخت‌های سنتی به مهارت‌های سنتی IT، از جمله مدیریت سیستم‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، شبکه، مدیریت پایگاه داده و امنیت نیاز دارند.
- مسئولیت کامل: در زیرساخت سنتی کنترل کامل به عهده سازمان است. این موضوع مسئولیت حل مشکلات سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری و همچنین به‌روزرسانی‌های منظم امنیتی را برای سازمان به همراه دارد.
- عدم مقیاس‌پذیری: سرورهای داخلی ظرفیت ثابتی دارند؛ بنابراین اگر یک سازمان به منابع بیشتری نیاز داشته باشد، باید سرورهای بیشتری خریداری کند.
زیرساخت ابری (On Cloud)
زیرساخت ابری (On-Cloud) به ارائه خدمات پردازشی درخواستی از طریق اینترنت با سرویس‌های پرداخت به‌ازای استفاده (Pay As U go) اشاره دارد. به بیان ساده‌تر، در سرویس‌های ابری به‌جای مدیریت فایل‌ها و سرویس‌ها روی دستگاه ذخیره‌سازی محلی، شما می‌توانید این کارها را از طریق اینترنت و با روشی مقرون‌به‌صرفه انجام دهید.
مزایای استفاده از زیرساخت ابری
زیرساخت‌های ابری که توسط شرکت‌های مختلف ارائه می‌شوند، چندین مزیت نسبت به معماری‌های سنتی دارند. در ادامه به بررسی مزایای استفاده از زیرساخت ابری می‌پردازیم:
- راه‌اندازی آسان: با استفاده از زیرساخت ابری دیگر نیازی به راه‌اندازی و نصب سخت‌افزارهای داخلی نیست.
- انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری: منابع زیرساخت ابری را می‌توان چه به‌صورت کوتاه‌مدت و چه بلندمدت با توجه به افزایش اندازه شرکت یا تعداد پرسنل تغییر داد.
- دسترسی و یکپارچگی: با استفاده از زیرساخت ابری دسترسی به داده‌ها از راه دور از طریق اینترنت در هر زمانی و با هر دستگاهی امکان‌پذیر است.
- هزینه خرید و نگهداری پایین: هزینه‌های راه‌اندازی زیرساخت‌های ابری معمولا کمتر از سنتی است. از طرفی ارائه‌دهندگان سریس‌های ابری وظیفه حفظ و نگهداری از منابع لازم زیرساخت فناوری اطلاعات مورد استفاده شامل سخت‌افزار، سرورها و شبکه‌ها را بر عهده دارند.
- به‌روزرسانی و امنیت: راه‌حل‌های ابری به‌طور مداوم به‌روز می‌شوند تا از جدیدترین قوانین امنیتی برای محافظت از داده‌های حساس اطمینان حاصل شود. به‌علاوه، استفاده از سرویس‌های ابری احتمال سرقت فیزیکی داده‌های کلیدی شرکت را کاهش می‌دهد.
- بک‌آپ‌گیری و بازیابی داده‌ها: داده‌ها را می‌توان در فضای ابری بدون محدودیت‌های ظرفیتی ذخیره کرد. این موضوع به بک‌آپ‌گیری و بازیابی راحت‌تر داده‌ها نیز کمک می‌کند.
معایب استفاده از رایانش ابری
استفاده از سرویس‌های ابری در کنار مزایایی که دارد، همواره با معایبی نیز همراه است که عبارت‌اند از:
- هزینه‌های مداوم نرم‌افزار: هنگام استفاده از سرویس‌های ابری به‌جای یک بار خرید باید به‌صورت دوره‌ای هزینه اشتراک پرداخت کنید. همچنین استفاده ناخواسته از خدمات ابری بیش از میزان برنامه‌ریزی‌شده ممکن است هزینه‌های سنگینی به سازمان وارد کند.
- محدودیت‌های عملکرد: هرچه حجم داده‌هایی که قرار است جابه‌جا شود بیشتر باشد، سرویس‌های ابری نسبت به زیرساخت‌های سنتی کندتر عمل خواهند کرد.
- دسترسی به اینترنت: در تنظیمات ابری، دسترسی یکپارچه به داده‌ها اغلب بدون اتصال به اینترنت پایدار امکان‌پذیر نیست.
- پیچیدگی: هرچقدر نیازهای یک شرکت پیشرفته‌تر باشد، انتخاب، پیاده‌سازی و مدیریت خدمات ابری مناسب نیز پیچیده‌تر خواهد بود.
تفاوت زیرساخت ابری و سنتی
علاوه‌بر آشنایی با مزایا و معایب زیرساخت‌های ابری و سنتی، درک تفاوت این دو نوع زیرساخت در نحوه عملکرد نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. از جمله مهم‌ترین تفاوت‌های زیرساخت ابری و زیرساخت سنتی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
استقرار راحت‌تر زیرساخت ابری نسبت به سنتی
نحوه استقرار (Deployment) نرم‌افزار در فضای ابری یا در محل تقریبا یکسان است؛ اما استقرار برای منابع مبتنی بر سخت‌افزار در زیرساخت ابری و سنتی تفاوت‌های چشمگیری با یکدیگر دارد. اضافه کردن سرور به مرکز داده برای تیم‌های IT نیاز به سفارش‌دهی، خرید و شبکه‌سازی دارد. درحالی‌که این کار در زیرساخت ابری فقط با فشار دادن یک دکمه یا اجرای چند دستور ساده انجام می‌شود.
مدیریت آسان زیرساخت ابری نسبت به سنتی
ارائه‌دهندگان سرویس‌های ابری بسیاری از وظایف مدیریتی را انجام می‌دهند و کاربران نیازی به نظارت و انجام تنظیمات از طریق داشبورد مدیریت یا ابزارهای نرم‌افزاری ندارند. یک زیرساخت سنتی به تعمیر و نگهداری سخت‌افزاری دستی مانند تعویض درایوها، مدیریت پیکربندی‌ها، حفظ شبکه و نگهداری از ساختمان‌هایی که تجهیزات در آن واقع شده است، نیاز دارد.
تفاوت تامین امنیت در زیرساخت ابری و سنتی
ارائه‌دهندگان سرویس‌های ابری بیشتر الزامات امنیتی را در سطح زیرساخت در یک مدل مسئولیت مشترک انجام می‌دهند؛ اما پیکربندی درست و ایمن‌سازی داده‌ها و اپلیکیشن‌ها به عهده کاربر سرویس ابری است. در یک زیرساخت سنتی، تیم‌های IT مسئول پچ‌های نرم‌افزاری (Software patches)، ارتقای سیستم‌عامل و پیکربندی‌های امنیتی برای اپلیکیشن‌ها و شبکه‌ها هستند.
هزینه پایین استفاده از زیرساخت‌های ابری نسبت به سنتی
زیرساخت‌های ابری معمولا هزینه پایین‌تری دارند؛ زیرا کاربران می‌توانند برای بخشی از یک سرور پول بپردازند و بعد از استفاده، آن را خاموش کنند. بااین‌حال شرکت‌ها باید نظارت دقیقی بر مصرف سرویس‌های خود داشته باشند تا بیشتر از میزان برنامه‌ریزی‌شده استفاده نکنند. قیمت‌گذاری زیرساخت سنتی ثابت است، اما منابع کم‌استفاده از نظر مالی هدر رفته محسوب می‌شوند. همچنین سرمایه‌گذاری در سخت‌افزار اضافی برای ظرفیت‌های سطح بالا ممکن است فقط بعد از گذشت سال‌ها مقرون‌به‌صرفه باشد.
تفاوت مالکیت زیرساخت ابری و سنتی
ارائه‌دهندگان ابر مبالغ هنگفتی را برای زیرساخت سرمایه‌گذاری می‌کنند تا از آپ‌تایم‌های بالاتر، زمان پاسخ‌دهی سریع‌تر و منابع فراوان پشتیبانی کنند. آن‌ها دسترسی کاربر به زیرساخت خود را کنترل می‌کنند. درحالی‌که در یک محیط سنتی، مالکیت و کنترل زیرساخت بر عهده تیم‌های IT داخل شرکت است.
در ادامه تفاوت زیرساخت ابری و زیرساخت سنتی در قالب یک جدول و به‌طور خلاصه آورده شده است:
| زیرساخت سنتی | زیرساخت ابری |
| کنترل کاربر بیشتر است. | به‌دلیل وجود اشخاص ثالث کنترل کاربر کمتر است. |
| زیرساخت سنتی به‌راحتی مقیاس‌پذیر نیست. | زیرساخت ابری به‌راحتی مقیاس‌پذیر است. |
| اتصال به اینترنت همیشه نیاز نیست. | اتصال به اینترنت برای خدمات ابری ضروری است. |
| خدمات زیرساخت سنتی فقط داخل سازمان اجرا می‌شوند. | خدمات ابری به اشخاص ثالث وابسته است؛ بنابراین این خدمات در خارج از سازمان نیز در دسترس است. |
| زیرساخت سنتی اصلا انعطاف‌پذیر نیست. | سرویس‌های ابری کاملا انعطاف‌پذیر هستند. |
| مسئولیت به‌روزرسانی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری بر عهده خود سازمان است. | ارائه‌دهنده سرویس ابری مسئولیت به‌روزرسانی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری را به عهده دارد. |
| هزینه ثابت است. | هزینه ثابت نیست و با افزایش خدمات، هزینه پرداختی هم بیشتر می‌شود. |
| داده‌ها به‌راحتی قابل حمل هستند. | داده‌ها به‌راحتی قابل حمل نیستند. |
| استقرار در محیط محلی انجام می‌شود. | استقرار زیرساخت ابری در اینترنت است. |
| امنیت زیرساخت سنتی بیشتر است. | ازآنجایی‌که همه اطلاعات در فضای ابری ذخیره می‌شود، امنیت کمتر است. |
| زیرساخت سنتی برای شرکت‌های بزرگ مناسب است. | زیرساخت ابری برای شرکت‌های کوچک و متوسط مناسب است. |
| زمان پیاده‌سازی بیشتر است. | زمان پیاده‌سازی کوتاه است. |
سرویس‌های ابری دراک؛ تضمین‌کننده امنیت و پایداری کسب‌وکار
در این مقاله به بررسی تفاوت‌های زیرساخت ابری و زیرساخت سنتی پرداختیم و مزایا و معایب هرکدام از آن‌ها را بیان کردیم. امروزه مهاجرت ابری به‌دلیل راحتی در راه‌اندازی زیرساخت، صرفه‌جویی در هزینه‌ها و عدم نیاز به تخصص فنی بالا بسیار گسترش پیدا کرده است. اگر شما هم به فکر استفاده از سرویس‌های ابری برای کسب‌وکار خود هستید، اما نمی‌دانید کدام سرویس برای شما مناسب‌تر است، همین حالا با 02191014197 تماس بگیرید و از کارشناسان ابر دراک راهنمایی بخواهید. کارشناسان ما پاسخ‌گوی کلیه سوالات و ابهامات شما عزیزان خواهند بود.
منابع: Genese | Geeks for geeks | TechTarget
