بررسی مزایا و معایب مدل‌های استقرار ابری

پربازیدترین مقالات

محصولات

آشنایی با مزایا و معایب مدل‌های استقرار ابری

مدل استقرار ابری در واقع پارامترهای مالکیت، مدیریت و بار کاری (Workload) خاص محیط ابری را توصیف می‌کند. مدل استقرار نه‌تنها به تعیین زیرساخت‌ها و ویژگی‌های خاص موجود می‌پردازد، بلکه پارامترهایی را برای دسترسی، مالکیت زیرساخت و میزان فضای ذخیره‌سازی در دسترس تعیین می‌کند. انتخاب مدل استقرار ابری در واقع توضیح‌دهنده این است که چه کسی مالکیت و مدیریت محیط را به عهده دارد و همچنین مشخصات بار کاری خاصی که می‌تواند انجام دهد، چقدر است؛ بنابراین برای انتخاب بهترین مدل استقرار باید تعیین کنید که کدام مدل استقرار ابری از نظر منابع، محاسبات، ذخیره‌سازی و شبکه‌سازی پاسخ‌گوی نیازها و اهداف کسب‌وکار شما است. ازهمین‌رو در این مقاله تصمیم گرفتیم تا با بررسی مزایا و معایب مدل‌های استقرار ابری به شما در انتخاب بهترین مدل سرویس ابری کمک کنیم. 

ابر عمومی (Public Cloud)؛ محبوب‌ترین مدل استقرار ابری

مدل استقرار ابر عمومی همان سرویس‌های ابری در دسترس برای استفاده عموم را توصیف می‌کند. در این مدل استقرار، ایجاد و مدیریت زیرساخت ابری بر عهده ارائه‌دهنده ابر است و به کسب‌وکارها و کاربران عمومی اجازه داده می‌شود تا داده‌هایشان را روی سرورهای خود ایجاد و ذخیره کنند. از‌آنجایی‌که ارائه‌دهنده مالک سخت‌افزار و زیرساخت شبکه پشتیبانی است، ابر عمومی تحت کنترل کامل ارائه‌دهنده آن قرار دارد؛ بنابراین مسئولیت امنیت فیزیکی، نگهداری و مدیریت مرکز داده‌ای که زیرساخت در آن قرار دارد، برعهده ارائه‌دهنده ابر است.

در صورت استفاده از ابر عمومی می‌توانید متناسب با نیازتان میزان استفاده از منابع را بدون نگرانی درباره نگهداری تجهیزات یا تغییر قرارداد تعیین کنید. همچنین بسته به قرارداد خدمات، ارائه‌دهنده سرویس ابری ممکن است این سرویس را رایگان در اختیارتان قرار دهد یا بر اساس منابع مورداستفاده شما، هزینه‌ای دریافت کند.

مزایای استفاده از ابر عمومی

در حال حاضر، ابرهای عمومی محبوب‌ترین مدل استقرار ابری هستند که به‌تنهایی یا در ترکیب با یک مدل استقرار دیگر، توسط کسب‌وکارها استفاده می‌شوند. Microsoft Azure، Google App Engine، Google Compute Engine (بخشی از پلتفرم Google Cloud) و IBM Cloud از جمله محبوب‌ترین سرویس‌های ابر عمومی در جهان به شمار می‌روند. از جمله دلایل محبوبیت ابر عمومی عبارت‌اند از:

  • راه‌اندازی و استفاده آسان: ارائه‌دهنده سرویس ابری مسئولیت راه‌اندازی و استفاده از زیرساخت را به عهده دارد؛ بنابراین شما به‌عنوان کاربر ابر عمومی دغدغه توسعه، نگهداری یا ارتقای نرم‌افزارها را نخواهید داشت.
  • قابلیت اطمینان بالا: بر خلاف زیرساخت‌های سنتی که متعلق به یک شرکت است، ارائه‌دهندگان خدمات ابری شبکه بزرگی از سرورها را در اختیار شما قرار می‌دهند که عملکرد 24/7 را تضمین کرده و آپ‌تایم بسیار بالایی ارائه می‌دهند.
  • مقیاس‌پذیری: بیشتر ارائه‌دهندگان خدمات ابر عمومی این امکان را برای شما فراهم می‌کنند که به‌راحتی میزان مصرف منابع خود را بر اساس نیازهایتان افزایش یا کاهش دهید.
  • قیمت مقرون‌به‌صرفه: با توجه به مقیاس‌پذیری و قابلیت اطمینان بالای ابر عمومی، شما فقط از منابع مورد نیاز خود استفاده می‌کنید و به همان اندازه نیز هزینه می‌پردازید. علاوه‌بر این، برای استفاده از ابر عمومی نیازی به سرمایه‌گذاری روی سخت‌افزار نیست.

معایب استفاده از ابر عمومی

هرچند مدل‌های ابر عمومی برای بسیاری از مشاغل به‌خوبی کار می‌کنند، اما با معایبی نیز همراه هستند که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

  • مسائل امنیتی احتمالی: حفظ حریم خصوصی و مسائل مربوط به امنیت داده‌ها یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های افراد هنگام استفاده از ابر عمومی است؛ زیرا ارائه‌دهنده سرویس ابری کنترل ذخیره‌سازی داده‌ها را بر عهده دارد. هرچند شما به‌عنوان کاربر به‌راحتی به داده‌هایتان در سرویس ابر عمومی دسترسی دارید، اما می‌تواند نگرانی‌هایی درباره اینکه چه کسانی به داده‌ها دسترسی دارند و داده‌ها در کجا نگهداری می‌شوند، همچنان وجود داشته باشد.
  • ارائه خدمات ابتدایی: بسیاری از ارائه‌دهندگان ابر عمومی فقط ابتدایی‌ترین سرویس‌ها را ارائه می‌دهند. ازهمین‌رو چنانچه به سرویس‌هایی با قابلیت سفارشی‌سازی نیاز دارید که متناسب با نیازهای کسب‌وکارتان باشد، باید از مدل‌های دیگر استقرار ابری استفاده کنید.
ابر عمومی چیست و چه مزایا و معایبی دارد؟

ابر خصوصی (Private Cloud)؛ امن‌ترین مدل استقرار ابری

شاید در ظاهر مدل‌های ابر عمومی و ابر خصوصی متفاوت به نظر برسند، اما این دو سرویس تا حد زیادی به یکدیگر شباهت دارند. معماری‌های ابر عمومی و ابر خصوصی تقریبا یکسان است و منابع ابری را به یک شیوه در خود جای داده‌اند. بااین‌حال، تفاوت این دو سرویس در این است که ابر عمومی زیرساخت‌ها و منابع را برای استفاده عمومی فراهم می‌کند، درصورتی‌که ابر خصوصی فقط برای یک کسب‌وکار قابل دسترسی است.

سرویس‌های ابر خصوصی به‌عنوان ابرهای شرکتی (Corporate Clouds) یا ابرهای داخلی (Internal Clouds) نیز شناخته می‌شوند. ابرهای خصوصی می‌توانند در محل کسب‌وکار قرار بگیرند یا توسط یک شرکت شخص ثالث میزبانی شوند. بسته به مدلی که برای سرویس ابر خصوصی انتخاب می‌کنید، ممکن است مسئولیت حفظ و نگهداری سرورهای فیزیکی برعهده شما باشد. صرف نظر از موقعیت مکانی زیرساخت، سخت‌افزار و نرم‌افزار ابر خصوصی فقط در دسترس مالک آن است و مانند یک شبکه خصوصی کار می‌کند.

مزایای مدل استقرار ابر خصوصی

محبوبیت مدل‌های ابر خصوصی به‌دلیل مزایای آن که در ادامه بیان می‌کنیم، در حال افزایش است. در نتیجه بسیاری از محبوب‌ترین ارائه‌دهندگان خدمات ابری عمومی از جمله آمازون و IBM اقدام به ارائه مدل‌های ابر خصوصی نیز کرده‌اند. از جمله مزایای استفاده از ابر خصوصی می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

  • امنیت و حریم خصوصی: برخلاف مدل‌های ابر عمومی، در سرویس‌های ابر خصوصی اینکه چه کسی به داده‌های مهم و اطلاعات خصوصی دسترسی دارد، کاملا مشخص است و از دسترسی عمومی جلوگیری می‌شود. در نتیجه کاربران سرویس ابر خصوصی از عدم دسترسی نهادهای خارجی به داده‌های آن‌ها اطمینان خواهند داشت.
  • سفارشی‌سازی: در مقایسه با مدل‌های ابر عمومی، ابرهای خصوصی امکان سفارشی‌سازی و راه‌حل‌های منحصربه‌فردی را فراهم می‌کنند که متناسب با نیازهای کسب‌وکار شما باشد.
  • قابلیت اطمینان: ازآنجایی‌که سرویس ابر خصوصی فقط برای کاربران اختصاصی در دسترس است، قابلیت اطمینان ایده‌آلی را ارائه می‌دهد.

معایب مدل استقرار ابر خصوصی

هزینه اولیه راه‌اندازی ابر خصوصی نسبت به سایر مدل‌های استقرار ابری بالاتر است و همین موضوع را می‌توانیم به‌عنوان مهم‌ترین چالش استفاده از ابر خصوصی مطرح کنیم. بااین‌حال اگر در ابتدا همه کارها را به‌خوبی انجام دهید و از کارشناسان خبره برای توسعه ابر خصوصی بهینه کمک بگیرید، یک زیرساخت عالی با قابلیت اطمینان بالا به همراه امکان سفارشی‌سازی و بدون مشکلات امنیتی و حریم خصوصی خواهید داشت. ازهمین‌رو هزینه بالای راه‌اندازی ابر خصوصی نوعی سرمایه‌گذاری نیز محسوب می‌شود.

ابر ترکیبی (Hybrid Cloud)؛ بهینه‌ترین رویکرد برای استفاده از سرویس ابر

ابر ترکیبی (Hybrid Cloud) یک محیط محاسباتی ترکیبی است که در آن اپلیکیشن‌ها با استفاده از ترکیب محاسبات، ذخیره‌سازی و سرویس‌هایی در محیط‌های مختلف (مانند ابرهای عمومی و خصوصی و مراکز داده سنتی) اجرا می‌شوند. راه‌حل‌های ابر ترکیبی این امکان را برای شما فراهم می‌کنند تا بارهای کاری (Workloads) را بین محیط‌های ابری مختلف جابه‌جا و مدیریت کنید. بسیاری از سازمان‌ها برای کاهش هزینه‌ها، به حداقل رساندن ریسک و گسترش قابلیت‌های در دسترس خود برای بهره‌مندی از مزایای تحول دیجیتال، پلتفرم‌های ابری ترکیبی را انتخاب می‌کنند.

اگر جریان کاری (Workflow) شما متشکل از مجموعه داده‌های پیچیده و ترکیبی از داده‌های خصوصی بسیار حساس و داده‌های عمومی است، ابر ترکیبی بهترین و به‌صرفه‌ترین رویکرد برای استفاده از سرویس ابری برای شما به شمار می‌رود. به‌این‌ترتیب شما می‌توانید منابع مالی خود را روی حیاتی‌ترین داده‌ها و فرایندهایتان متمرکز کنید و با استفاده از ابر عمومی برای داده‌های غیرمحرمانه هزینه‌هایتان را کاهش دهید.

مزایای استقرار ابر ترکیبی

مزایای استقرار ابر ترکیبی در واقع همان اشتراک مزایای استفاده از ابر عمومی و ابر خصوصی است. از جمله این موارد عبارت‌اند از:

  • امنیت و حریم خصوصی: درست مانند استفاده از ابر خصوصی، هنگام بهره‌مندی از ابر ترکیبی نیز می‌توانید از امنیت و حریم خصوصی داده‌هایتان اطمینان حاصل کنید.
  • صرفه‌جویی در هزینه‌ها: صرف هزینه برای محافظت از داده‌های حیاتی سازمان و همچنین کاهش هزینه‌های نگهداری از داده‌های عمومی به صرفه‌جویی در هزینه‌ها کمک می‌کند.
  • انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری برتر: هرچند استقرار ابر عمومی و خصوصی نیز از انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری بالایی برخوردار هستند، اما استقرار ابر ترکیبی این امکان را برایتان فراهم می‌کند که از انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری هر دوی این مدل‌ها برای چالش‌های منحصربه‌فرد کسب‌وکارتان بهره ببرید.

معایب استقرار ابر ترکیبی

همان‌طور که گفتیم، مدل‌های ابر ترکیبی با انعطاف‌پذیری، مقیاس‌پذیری و امنیت بالا برای کسب‌وکارهایی که مجموعه‌ای از داده‌های حساس و غیرحساس دارند، بسیار سودمند هستند. بااین‌حال پیاده‌سازی استراتژی ابر ترکیبی ممکن است پیچیده باشد. ازهمین‌رو استقرار ابر ترکیبی فقط باید توسط یک شرکت ارائه‌دهنده سرویس ابری با تجربه بالا انجام شود.

ابر ترکیبی؛ بهترین شیوه استفاده از سرویس‌های ابری

چند ابری (Multi Cloud)؛ استفاده همزمان از خدمات چندین ارائه‌دهنده

استراتژی چند ابری (Multi Cloud) رویکردی است که یک سازمان از سرویس‌های رایانش ابری حداقل دو ارائه‌دهنده ابر برای اجرای اپلیکیشن‌های خود استفاده می‌کند. محیط‌های چند ابری معمولا ترکیبی از دو یا چند ابر عمومی، دو یا چند ابر خصوصی یا حتی ترکیبی از ابرهای عمومی و خصوصی هستند. با استفاده از این رویکرد می‌توانید سرویس‌هایی را از ارائه‌دهندگان مختلف انتخاب کنید که به بهترین وجه با نیازهای خاص کسب‌وکار شما مطابقت داشته باشند.

راه‌حل‌های چند ابری که بر پایه فناوری‌های منبع‌باز (Open-source) مانند کوبرنتیز ساخته شده‌اند، انعطاف‌پذیری و قابلیت حمل (Portability) را برای مهاجرت ابری، ساخت و بهینه‌سازی اپلیکیشن‌ها در چندین ابر و محیط محاسباتی فراهم می‌کنند. به‌علاوه، محیط‌های چند ابری با شیوه‌های توسعه DevOps و سایر فناوری‌های کاربردی ابر بومی که قابلیت حمل را ممکن می‌سازند (مانند کانتینرها و معماری میکروسرویس‌ها) به‌خوبی کار می‌کنند.

مزایای استفاده از چند ابری

استفاده از سرویس‌های چند ابری می‌تواند فرصت‌های زیادی را برای افزایش چابکی و انعطاف‌پذیری IT سازمان شما فراهم کند. در ادامه به بررسی مزایای استفاده از رویکرد چند ابری می‌پردازیم:

  • قابلیت اطمینان و/یا افزونگی: با استفاده از رویکرد چند ابری، چنانچه یکی از ابرها دچار اختلال شود، سایر سرویس‌های ابری و عملکردهای وابسته به آن‌ها در دسترس خواهند بود. به‌علاوه یک ابر عمومی می‌تواند به‌عنوان بک‌آپ یک ابر دیگر استفاده شود.
  •  کاهش احتمال قفل شدن (Lock-in) فروشنده: با رویکرد چند ابری شما به یک ارائه‌دهنده وابسته نیستید؛ بنابراین می‌توانید بهترین راه‌حلی را که با نیازهای کسب‌وکارتان به بهترین شکل مطابقت دارد، انتخاب کنید. از طرفی در صورت استفاده از رویکرد چند ابری سیستم‌ها و ذخیره‌سازی بین چندین فروشنده پخش می‌شود و احتمال قفل شدن (Lock-in) فروشنده را کاهش می‌دهد.
  • صرفه‌جویی در هزینه‌ها: محیط‌های چند ابری گزینه خوبی برای به حداقل رساندن هزینه‌های IT محسوب می‌شوند. با استفاده از این رویکرد می‌توانید کاربردی‌ترین سرویس‌ها را بر اساس نیاز کسب‌وکارتان استفاده کرده و آن‌ها را مقیاس‌بندی کنید.

مشکلات اتخاذ رویکرد چند ابری

با وجود همه مزایایی که اتخاذ رویکرد چند ابری به همراه دارد، برخی از سازمان‌ها ممکن است هنگام استفاده از این استراتژی با مشکلاتی مواجه شوند. از جمله معایب استفاده از رویکرد چند ابری می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

  • پیچیدگی مدیریت: استقرار چند ابری به معنای ارتباط با چندین ارائه‌دهنده مختلف است که هرکدام فناوری‌ها و فرایندهای مختلفی دارند. به‌علاوه، داشتن دید کامل به پشته (Stack) فناوری با داده‌های ذخیره‌شده و فرایندهای در حال اجرا در چندین ابر دشوار است.
  • افزایش تاخیر: اگر سرویس‌ها در چندین ابر برای پاسخ به درخواست‌های کاربر نیاز به ارتباط با یکدیگر داشته باشند، پاسخ‌گویی ممکن است با تاخیر همراه باشد.
  • آسیب‌پذیری بیشتر در برابر حمله: هرچه نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای بیشتری در چند ابری یکپارچه شده باشند، احتمال آسیب‌پذیری‌ها در برابر حمله بیشتر خواهد شد.
  • عملکرد و قابلیت اطمینان: تعادل بارها در ابرهای مختلف ممکن است دشوار باشد، به‌خصوص اگر مراکز داده از نظر جغرافیایی دور از هم قرار داشته باشند. 

چگونه بهترین مدل استقرار ابری را انتخاب کنیم؟

انتخاب مدل استقرار ابری یک تصمیم حیاتی برای سازمان شما محسوب می‌شود که نیازمند بررسی دقیق عوامل متعدد است. شما باید اهداف کسب‌وکار، الزامات امنیتی، نیازهای ذخیره‌سازی، اولویت‌های سخت‌افزاری، نیازهای مقیاس‌پذیری آینده و سایر موارد را متناسب با نیازهای منحصربه‌فرد سازمان خود تعیین کنید و سپس مزایا و معایب مدل‌های استقرار ابری را با آن‌ها مطابقت دهید.

انتخاب بهترین مدل استقرار ابری یکی از چالش‌برانگیزترین تصمیم‌ها برای کسب‌وکار به شمار می‌آید. به همین خاطر توصیه می‌کنیم حتما از کارشناسان متخصص حوزه سرویس‌های ابری کمک بگیرید. تیم پشتیبانی ابر دراک به شما کمک می‌کند تا متناسب با نیازهای سازمان خود بهترین سرویس ابری را انتخاب کنید. برای دریافت مشاوره حرفه‌ای با شماره تلفن 02191014197 تماس بگیرید و چالش‌ها و سوالاتتان را کارشناسان ما در میان بگذارید.

منابع: Google Cloud | Sam Solution | CloudFlare

مقالات مرتبط